DRUMSPIRATIE

Ik ben takken aan het maken…. oké een beetje uitleg.

Mijn waarheid is; alles is frequentie en niet alleen wij mensen maar alles is bezield.

Zo maak ik contact met planten, met dieren maar ook met stenen, m’n drums, m’n fiets, de stoel die me draagt, apparaten in huis, enz. enz. eigenlijk alles wat ik tegenkom.

En dus ook met bomen en losgelaten takken.

Vooral de Beuk daar heb ik wat mee, ik vind ze gewoon fantastisch!!!

In het voorjaar de prachtige kleur van de fris groene blaadjes aan de horizontaal gedragen takken…. sprookjesachtig, mysterieus. Alsof ze dansen… die energie is magisch. Doe mij maar een Beukenbos dus, ha, ha.

En laat ik dat nou ‘toevallig’ niet heel ver van huis gevonden hebben. Hoe mooi is dat.

Daar speur ik dus naar gevallen takken waar ik mooie drumstokken en handvatten voor de drums van kan maken. Voor dat doel moeten ze wel een beetje sterk zijn maar het lukt meestal wel om die te vinden.

En als ik dan door het bos struin ja dan kom je zulke mooie takken tegen zomaar voor je voeten op de grond, die net niet dik of sterk genoeg zijn maar wel fantastisch prachtig mooi.

En wat doe je dan, ik luister en sommige, ja die willen echt met me mee.

Dusss m’n huis is redelijk gevuld met takken. Naast m’n bijnaam ‘juffrouw Paardenbloem’ komt er gewoon nog eentje bij ‘takken mevrouw’ we houden het natuurlijk wel netjes.  

Alle gekheid op een takje, nu weer even serieus.

De energie van de bomen en de takken maakt iets in me los, inspiratie borrelt omhoog. Vormen gevormd door de boomenergie uitgedrukt in de takken brengen mijn handen in beweging, en in deze uitwisseling ontstaan vormen die ik zichtbaar maak met koperdraad wat ik aan de betreffende tak bevestig. Elke tak heeft zijn eigen verhaal, z’n eigen frequentie, z’n eigen bewegingen. En met elke tak ontstaat een ander gesprek in frequentie. Zo mooi om die in beeld te brengen. De positiviteit is overweldigend en de frequentie hoog, en dat is nu volgens mij precies wat we allemaal wel kunnen gebruiken. Ik word er in ieder geval elke keer weer blij van.

En nu ik mijn tekst nog een keertje nalees plopt in m’n geheugen omhoog dat ik al eens eerder, een paar jaar terug, over de Beuk heb geschreven voor de toen nog junior nieuwsbrief. Aahhh leuk die stuur ik ook nog een keer in op herhaling.

De Beuk… alle bomen… verdienen onze liefdevolle aandacht. We mogen de bomen allemaal eren, naar waarde schatten en ongelooflijk dankbaar zijn. Ik hoorde een uitspraak van een Sjamaan die zei ‘De Aarde kan prima leven zonder mensen, maar de mensen kunnen niet leven zonder de Aarde’ en dit geldt zeker ook voor de bomen.

Ik heb de neiging om te zeggen ‘amen’



Beuk - Fagus Sylvatica  april 2021

De Beuk is leuk!! En niet alleen omdat het rijmt.

De Beuk… nog even en dan komen de jonge blaadjes weer tevoorschijn. Prachtig vind ik dat helder groene kleurtje echt een voorjaarsgevoel geeft het mij. De Beuken hebben dan naar mijn beleving een sprookjesachtige uitstraling. Je kan zo de elfjes, deva’s en andere natuurwezens ertussen zien. Ik hou ervan ha, ha, ha, dat zeg ik bij elke plant, boom of struik volgens mijJ maar het is echt!

De Beuk is een boom die wel 300 jaar oud kan worden…… lijkt me fantastisch om eens een goed gesprek met een oude Beuk te hebben. Zijn naam, Beuk komt van het oud Gotische ‘boka’ wat letter betekent…. het zal wel, ik zie het verband niet. Sylvatica vind ik logischer. Silva betekent in het Latijn ‘bos’, bosbewoner en Fagus komt van het Griekse ‘phagein’ wat ‘eten’ betekent. Dat verwijst naar de beukennootjes die door eekhoorns en zwijnen gegeten worden.

De beukennootjes zijn de zaden van de boom en in het stekelige napje zitten 2 of 3 kleine drie hoekige nootjes waar je het harde bruine schilletje af moet pulken. Dan blijft het nootje over. Een paar rauwe nootjes eten kan geen kwaad, maar in grote hoeveelheden zijn de nootjes giftig voor mensen door het faginezuur en blauwzuur dat er in zit.

Wanneer je de nootjes roostert in de koekenpan verdwijnt het zuur en kun je ze eten. Ook een mogelijkheid is om ze een tijd te drogen of te weken in water, dan vervliegt het gif.

De jonge blaadjes die in het voorjaar verschijnen kunnen we ook eten bijvoorbeeld wat door de sla. Zelf ben ik er niet heel gek op, ze zijn zurig en door de looistoffen stroef in je mond, maar hun energiewaarde is heel hoog dus wat dat betreft heel goed voor ons. Door het eten van voeding met een hoge energie waarde worden we gezonder.

De Beuk herken je makkelijk aan zijn gladde bast en zijn rechte stam. Vaak ontstaan de zijtakken op de tweede helft van de stam. De kruin van de boom is eivormig en de takken spreiden zich horizontaal uit waardoor hij veel schaduw geeft. Onder beuken groeien daardoor weinig planten. De bladeren zijn heldergroen, aan de onderkant iets lichter. Ze glanzen en zijn eivormig met rechte nerven.

In Mei krijgt de Beuk katjes in kluwens, de mannelijke katjes hangen en de vrouwelijke staan rechtop op dezelfde boom.

De Beuk houd van een koel klimaat, kalkrijke grond en heeft veel vocht nodig. In de geneeskunde wordt Beuk al van oudsher gebruikt als expectorans, dat betekent dat het helpt bij het ophoesten van slijm. De gebruikte delen zijn de bast van 2-3 jarige takken en/of de bladeren. Hier wordt tinctuur of thee van gemaakt.

Door de vele looistoffen werkt Beuk ontstekingsremmend, koortswerend en samentrekkend. Goed te gebruiken dus onder andere bij slecht genezende wonden, ontstoken tandvlees, blaren enz. Beuk werkt eetlustopwekkend en kan helpen bij blaasstenen. O ja en de kiemen van de Beuk zijn ook heel schattig, Anneke heeft daar vast wel een foto van, en ze zijn eetbaar. Ze schijnen naar kool te smaken, zijn droog en moeilijk te kauwen maar fijn gehakt kunnen ze door de sla.

Marja Frederiks