DRUMSPIRATIE

Nov 2024

In de herfstvakantie was m’n kleindochter (9) bij me te logeren, gezellig! Dezelfde die aan haar moeder vroeg waarom ze mij toch ‘gewone oma’ noemen terwijl er niets ‘gewoons’ aan oma is volgens haar. Bij de gedachten aan die uitspraak komt er nog steeds een glimlach op m’n gezicht, heerlijk zo’n meisje.

Volgens haar moeder wilde ze naar me toe om te praten over de ‘geluiden’ die ze wel eens hoorde in haar slaapkamer, want dat vond ze toch wel een beetje eng.

Afijn ze kwam dus logeren. We vullen de dagen dan altijd met lekker knutselen, spelletjes doen, koekjes bakken of als het weer het toelaat lekker het bos in.

Bos viel deze keer af, het weer werkte niet mee. Dus daar kwam de vraag: 'Oma, zullen we een spelletje doen?'

'Tuurlijk, doen we, zeg jij maar welk.'

En zo gingen we via Mikado en Memory naar Rummikub. Hartstikke leuk, maar op een gegeven moment word je daar toch wel een beetje zat van, even tijd voor iets anders dus.

Deze dame kan ook goed geluid krijgen uit de Didgeridoo. Dat had ze een vorige keer al ontdekt en nu wilde ze wel weer even op de Didg blazen. Prima, alleen maar leuk!

Ik zei tegen haar probeer eens of je de circulaire ademhaling kan leren dan kunnen we samen langer doorspelen. Dat lijkt me wel heel leuk, 5 minuten of zo, dat is voor mij ook al een heel eind.

De oogjes gingen glimmen en toen ik had voorgedaan hoe je dat doet klonk er alleen nog maar geproest en geblaas. Ter aanmoediging vertelde ik haar dat ikzelf er veertien dagen over had gedaan om het onder de knie te krijgen, dus geen druk.

Maar wat denk je!? Na een kwartiertje had ze de techniek door!! Echt, wauw! Hoe bijzonder! Ik zei: 'Jij bent in een vorig leven vast in Australië geweest. Nu alleen nog oefenen op de Didgeridoo zodat je genoeg lucht kan uitblazen om hem aan de praat te houden terwijl je inademt.'

Dat ging ze doen, een kleine didg mee naar huis en toeteren maar. Ha ha, ik word hier zo blij van, of dat ook voor haar moeder geldt…?

We hebben die dagen ook nog mooie ringen gemaakt van koper en natuurlijk gesproken over de geluiden in haar slaapkamer. Samen afgestemd en contact gemaakt en alles in goede banen geleid zodat ze niet meer bang hoeft te zijn.

Ze ging helemaal tevreden en blij met mooie helemaal zelf gemaakte ringen aan haar vingers en een kleine Didgeridoo in haar tas weer naar huis.

Het verhaal gaat nog een stukje verder.

Een paar weken na de logeerpartij ben ik bij haar op school geweest met een aantal Sjamanen drums en een aantal Didgeridoos. Het gebeuren hiertussen over hoe ik daar zo toe gekomen ben sla ik even over. Ik wil alleen even mijn enthousiasme delen.

M’n kleinzoon van 4, haar broertje, zit op dezelfde school en hij kan heel schattig drummen en het ‘toeval’ was dat ze op school met het thema muziek bezig waren. Oké, één en één is Drums en Didgeridoos op school ha ha ha.

Samen met m’n dochter ben ik op school geweest met Drums en Didgeridoos eerst bij de kleuters, zo leuk. Het drummen vonden ze prachtig maar bij het proberen van de Didgeridoos was ik echt verbaasd! Er waren een aantal kinderen die meteen het goede geluid tevoorschijn toverden….

Toen door naar groep 5. Na de uitleg van m’n kleindochter en nadat we samen even hadden getoeterd waarbij ze de circulaire ademhaling hartstikke goed deed mocht iedereen het blazen proberen. En ja hoor, weer een aantal kinderen die het meteen door hadden, echt zo leuk!! En daarna natuurlijk nog even de trillingen van de Drums voelen, en meteen de juf verteld over de kalmerende werking van het geluid en ritme van de Drums.

Ik ben een trotse oma die het superleuk vond om haar liefde voor de Sjamanen drum en de Didgeridoo te delen met deze enthousiaste en geïnteresseerde kinderen.

Fantastisch!!

Marja Frederiks