DRUMSPIRATIE

Soms is een drumcirkel een ramp!

Klinkt een beetje raar misschien van mijn hand maar echt,

soms wil het gewoon niet! En ook dat is life zeg ik dan maar.

Inmiddels is het alweer even geleden zodat ik er achteraf om kan lachen. En o ja die rampcirkel was hard nodig en dan vooral, ja natuurlijk, voor mijn eigen proces. Gelukkig hebben de andere deelnemers het niet als een ‘ramp’ ervaren. Dat laatste is zeker het geval weet ik, want ik heb heel fijne enthousiaste reacties gekregen.

Oké ik ga wat meer vertellen want ik hul het nu in raadsels en dit is geen quiz maar een beleving van mij, waar anderen hoop ik ook weer wat aan hebben qua bewustwording. Want dat is, voor mij in ieder geval, waar het om gaat.

We hadden dus een binnen drumcirkel, normaal gesproken best relaxed, niet afhankelijk van weersinvloeden enz. Degene waarmee ik deze cirkels samen organiseer had deze keer best veel aanmeldingen, super leuk! Dacht ik…. 

We drummen ’s middags en de ochtend ervoor voelde ik me niet helemaal lekker op m’n gemak maar ik gaf de schuld aan de afgelopen 3 dagen die best druk en vol waren geweest. Ik moest een aantal drums mee omdat niet iedereen een eigen drum had en daar begon het eigenlijk al meer duidelijk te worden.

Normaal gesproken neem ik gewoon al m’n drums mee, leuk voor ze en deelnemers kunnen als ze dat willen van drum wisselen om zo de verschillende energieën te voelen. Maar nu pff jemig zeg het damhert wilde echt niet mee en m’n witte paard ook niet. Met de laatste heb ik een deal gesloten en afgesproken je gaat mee maar ik laat je in de auto en haal je er alleen uit als je echt nodig bent. Oké dat was goed. Het bruine paard was spontaan gaan bubbelen van het vochtige weer, terwijl de rest ook wel een beetje dof klonk maar toch echt niet zo heftig als het bruine paard. Oké jij mag ook thuis blijven.

Afijn wij er op af. De sfeer was onstuimige chaos in de ruimte, alle zeilen bijzetten dus om een iets rustigere sfeer te krijgen, nou dat ging dus al niet. Oké laat het los het is wat het is, en dat is het punt.

Mijn mede organisator stuiterde door de ruimte, druk, drukker, drukst, niet geaard, buiten zichzelf.

In zo’n geval word ik al stiller in de hoop dat dat besmettelijk werkt maar ook dat hielp hier niet. Afijn de mensen kwamen. Ze had één iemand gevraagd om alsjeblieft te komen, die was er dus niet 100% voor zichzelf. Ook daar kan ik mee leven want ook dat is een keuze. En er kwam nog iemand die zelf ook drumcirkels leidt. En deze laatste zei ze, was een ‘speciale gast’…. 'hoezo speciaal’ was mijn reactie.

Afijn ik was niet onder de indruk, het enige wat ik zag toen degene waar het om ging binnen stapte was een enorm ego. Maar oké ook dat mag we hebben tenslotte allemaal ons eigen pad te gaan en soms een stukje samen om te spiegelen, te oefenen in eigenwaarde en zelfliefde.

Bij jezelf blijven dus. Nou en dat was duidelijk de uitdaging van de middag voor mij, bij mezelf blijven in m’n eigenwaarde en zelfliefde pjoe.

De drumcirkel leiden ging anders dan anders, ik was m’n tekst kwijt, er vielen zwarte gaten in m’n geheugen en mijn enige uitweg hierin was op dat moment gewoon maar gaan drummen. En dat hebben we dus gedaan. We drummen altijd lekker lang door en het streven is in ieder geval een uur achter elkaar doorgaan.

En zelfs hierin werd ik uitgedaagd, na 20 minuten gaf m’n compagnon naar mij een stopteken waarop ik nee schudde en doorging. Afijn na 40 minuten stopte zij en de ‘speciale gast’ met drummen en hoorde ik iemand roepen, ‘koffie!’

Uhhhhhh sorry hoor, wat is hier aan de hand!

Waar is de verbinding in respect en liefde, de verdraagzaamheid en zachtheid die we toch echt als intentie hadden neergezet?

Afijn ik denk dat dit wel genoeg is om de sfeer wat mij betreft uit te drukken.

Later thuis zat ik met een ‘kater’ alles nog eens te herbeleven met een kritische blik van ‘wat wil dit alles, deze vertoning mij zeggen’ want dat is waar het om gaat.

Mijn beleving zegt alles over mij, kijk maar naar de anderen die een fantastische middag hadden gehad.

Bij het terugkijken werd het mij duidelijk.

Mijn winst zit in het feit dat ik mezelf niet klein heb gemaakt zoals vaak mijn gewoonte was wanneer een dominant persoon in de buurt kwam. 

Blij ben ik met deze constatering. En de belangrijkste, ik ben me heel bewust gaan bezighouden met de vraag ‘hoe wil ik de drumcirkel leiden, wat wil ik vertellen, wat wil ik doen’, zodat ik ook echt duidelijk en helder voor iedereen de cirkel kan leiden.

Want eerlijk is eerlijk, ik was best af en toe nog wat zoekende.

Nou daar is met deze cirkel een eind aan gekomen.

Ik heb het voor mezelf helder en dat voelt erg goed moet ik zeggen.

Dankjewel ‘speciale gast’ en lieve vriendin, want dat is ze, voor deze les.

Processen en cadeautjes, dat zijn het.

Marja Frederiks