DRUMSPIRATIE

Een poos geleden was ik met twee vriendinnen het duin in. We spreken zo af en toe samen af om bij te kletsen, uit te wisselen en elkaars verhalen te horen.

En vaak als we zo bij elkaar zijn gebeurt er van alles. Zowel in de energie als in bewustzijn. Groeimiddagen zijn het eigenlijk.

En zo deze keer ook.



We noemen het wandelen maar deze keer waren we al snel gestrand. Op een mooie open plek bij een bankje, zand, dennen een prachtig uitzicht, af en toe een eenzame voorbijganger en mensen die heel erg op afstand blijven ha, ha, ha. Mijn hondje Pluk was mee en ook de hond van één van m’n vriendinnen. Een gezellig cluppie zogezegd.

Tja en wat gebeurt er dan als wij met z’n drieën bij elkaar zitten, kletsen natuurlijk. Wat een verhalen! Mooie, emotionele maar ook die van ‘hoe zien jullie dat’ of ‘hier heb ik moeite mee’ of ‘deze snap ik niet helemaal’.

En ineens tijdens het verhaal van één vriendin krijgt de andere vriendin vreselijke buikpijn poeh, niet leuk. Oké, wat is er aan de hand?

Dat was niet meteen duidelijk dus ik pak mijn drum en begin zachtjes te drummen om op deze manier healing te geven. Er gebeurt van alles en ik ga zingen, geen ‘gewoon’ lied maar klanken die vanzelf omhoog komen, mijn lied dus. Op een gegeven moment begint er in mijn lichaam van alles te borrelen en moet ik boeren. Ook dat mag er zijn en met dat ik van alles bevrijd zegt m’n vriendin, zo dat lucht bij mij op. Top! Maar het is nog niet klaar.

De vriendin met buikpijn knapt op maar nu krijgt de ander, die ook aan het meehealen is buikpijn die niet grappig is. Dit gaat lekker zo, de ene is er vanaf en nu heeft de ander het. Ik drum en zing gewoon door en de vriendin die het eerst buikpijn had begint te vertellen wat er bij haar naar boven komt. Pittige verhalen over afscheid, onbegrip en familie en ik blijf borrelen en boeren. Ha, ha, ha gezellig stelletje bij elkaar zijn we. Maar hierdoor verdwijnt de buikpijn ook bij de ander. Door de plotselinge ongemakken en de verhalen die los komen, krijgen we zulke mooie inzichten, echt cadeautjes. 

Daarna hebben we nog samen gezongen en gelachen wat een top middag!! En de honden, dat is nog wel even leuk om te vertellen, die deden mee.

Met drummen verdwenen alle zwarte bosmieren naar een stukje verderop en lagen er twee honden aan onze voeten heerlijk mee te genieten. Tenminste zo zag het er uit.

Marja Frederiks