DRUMSPIRATIE

Laatst, nou ja laatst is een ruim begrip bij mij, ben ik op pad geweest om mooie huiden in te kopen zodat er weer prachtige drums gemaakt kunnen gaan worden. Ik ga altijd gezellig samen met een hele lieve vriendin en we maken er dan meteen een feestje van. Zo ook deze keer.

Al kletsend vlogen de kilometers voorbij en waren we voor we er erg in hadden op onze bestemming.

Huiden uitzoeken is fantastisch, tijdens het uitzoeken voel je al de energie dat blijft toch bijzonder. Afijn als we er toch zijn kijken we meteen even rond natuurlijk en het oog viel op een prachtige ocean drum. Wauw wat een geluid!!

Een ocean drum is een dichte drum, aan beide kanten een vel gespannen en erin/ertussen zitten allemaal kleine balletjes/kogeltjes. Wanneer je de drum horizontaal houd en voorzichtig beweegt hoor je het geluid van de zee, ja echt!!

Ja je begrijpt het natuurlijk al, deze moest ook mee.

We hadden hem horizontaal neergelegd in de auto dus bij iedere bocht hoorde we de zee klotsen achterin, ha ha ha.

En omdat we van zo’n dag echt een ‘dagje uit’ maken zijn we ook naar Stania state geweest in Oentsjerk. Een prachtig landgoed met een sprookjesachtig aangelegde parktuin.

We kwamen op dit idee omdat we allebei het boek ‘Het tovenaarswoud’ hadden gelezen van C.J.Cuperus –Sheias natuurbewustwording.

In het boek staan verhalen over natuurwezens en ontmoetingen van de schrijver met deze natuurwezens onder andere in het park rondom Stania state. Op de cover van het boek staat een groene specht. De groene specht... die ons altijd vergezeld bij de drumcirkels.

Toen we daar aankwamen en even op een picknickbank neerstreken hoorden we meteen de groene specht lachen, prachtig!

Daarna aan de wandel, echt heel mooi. En nog mooier was dat de tuinman stopte met herrie maken toen wij aan onze wandeling begonnen. We hebben ook nog de Zwarte specht gezien en voor ons gevoel werden we geregeld begluurd door de natuurwezens die daar wonen tussen de prachtige varens en het zachte mos. Genoten hebben we van de mooie doorkijkjes en mooie dikke bomen. Wat voelen die toch altijd lekker.



Afijn opgeladen gingen we een paar uurtjes later weer op pad, naar huis met de klotsende zee achterin.

Marja Frederiks